Restrukturyzacja

Przygotowania likwidacji pre-pack

Sprzedaż przedsiębiorstwa w procedurze przygotowanej likwidacji pre-pack, jest to sprzedaż całości lub części przedsiębiorstwa dłużnika lub składników jego przedsiębiorstwa na warunkach uzgodnionych pomiędzy inwestorem a niewypłacalnym dłużnikiem, jeszcze przed wszczęciem postępowania o ogłoszenie upadłości.

Rozwiązanie to pochodzi głownie z prawodawstwa anglosaskiego oraz amerykańskiego, które to zostało wprowadzone do naszego prawa restrukturyzacyjnego. Warunki takiej sprzedaży podlegają zatwierdzeniu przez sąd w wyniku rozpoznania wniosku składanego wraz z wnioskiem o ogłoszenie upadłości. W efekcie taka sprzedaż przedsiębiorstwa dłużnika ma skutki sprzedaży egzekucyjnej, to znaczy, że w jej wyniku następuje nabycie przedsiębiorstwa lub jego wydzielonej części, już nieobciążonego długami.

Z punktu widzenia inwestora przygotowana likwidacja będzie szczególnie interesującym narzędziem, ponieważ pozwalać będzie na nabywanie aktywów niewypłacalnego podmiotu po korzystnej cenie oraz już co ważne bez obciążeń. Inwestor będzie więc rozpoczynał działalność z czystą kartą nie martwiąc się o zobowiązania swojego poprzednika, w tym wobec organów skarbowych. Nabycie aktywów w drodze przygotowanej likwidacji zapewniać mu będzie poziom bezpieczeństwa prawnego w zasadzie nieosiągalny przy standardowej transakcji nabycia przedsiębiorstwa.

W tej procedurze restrukturyzacyjnej sąd ma obowiązek zatwierdzenia uzgodnionych warunków sprzedaży przedsiębiorstwa dłużnika lub jego części, w sytuacji gdy zaproponowana przez inwestora cena za nabywane aktywa będzie wyższa niż kwota, która byłaby możliwa do uzyskania w toku postępowania upadłościowego pomniejszona o koszty tego postępowania. Jeżeli natomiast cena jest zbliżona do tej kwoty, to sąd ma możliwość zatwierdzenia warunków sprzedaży jeżeli przemawia za tym ważny interes społeczny lub możliwość zachowania przedsiębiorstwa dłużnika.

Dzięki tym rozwiązaniom sprzedaż przedsiębiorstwa w formule pre-pack ma zapewnić równowagę pomiędzy interesem wierzycieli upadłego a postulatami kontynuacji funkcjonowania przedsiębiorstwa dłużnika właściwym dla polityki drugiej szansy.